Scroll down for English

Ένας σωλήνας τοποθετημένος σε διπλάσιο βάθος από το πηγάδι ενός χωριού που αντλεί το νερό.

Οι κάτοικοι έχουν μάθει να τραβούν το καζανάκι με φειδώ.

Η λεκάνη απορροής καθορίζει την πορεία και το ρεύμα διατηρείται.

Το νέο σύνολο έργων του Habib Allah εξετάζει το νερό από τον οικιακό χώρο των αποχωρητηρίων έως το μετρητή στη διασυνοριακή γραμμή, όπου ο αέρας προηγείται του υγρού και το λασπώδες και θολό νερό γίνεται διαυγές καθώς ρέει ανοδικά — αποκαλύπτοντας πώς επιτυγχάνεται η διαύγεια και πώς η καθαρότητα ρέει μόνο προς μία κατεύθυνση.

A pipe placed two times deeper than a village well sucks the water underfoot dry.

Residents have learned to flush toilets sparingly.

The watershed directs the path, and power is maintained.

Habib Allah's new body of work, examines water from the domestic space of the latrines, to the meter on the transboundary line, where air precedes liquid, and the muddy and murky turn clear as they travel upstream — revealing how clarity itself is engineered, and how purity flows only one way.