Scroll down for English

Ποια είναι η φύση του φαινομενικού κόσμου μας; Είναι άραγε τόσο συμπαγής και ακλόνητος όσο μια πόλη από ατσάλι και γυαλί; Ή μήπως τόσο φευγαλέος και εφήμερος όσο μια ανεπαίσθητη νότα από λιβάνι σε ένα άδειο δωμάτιο ιερού; Οι δέκα πίνακες στο Trick of Sight του Leidy Churchman αποκαλύπτουν οράματα, όνειρα και ξόρκια για την εξερεύνηση αυτού του θεμελιώδους ερωτήματος.

Ο τίτλος της έκθεσης προέρχεται από ένα κεφάλαιο του Finding Rest in Illusion, ενός επιδραστικού θιβετιανού βουδιστικού κειμένου του σπουδαίου δασκάλου του 14ου αιώνα Longchenpa. Η τρίτομη πραγματεία είναι ουσιαστικά ένας αναλυτικός οδηγός για την πραγμάτωση στη ζωή μας. Στο κεφάλαιο με τίτλο Trick of Sight, έχουμε προχωρήσει ήδη αρκετά το ταξίδι μας, με οδηγίες για να δούμε όλα τα φαινόμενα σαν ένα παιχνίδι του μυαλού, χωρίς καμία ουσία, αλλά πλούσιο σε δυνατότητες.

Προσωπικοί στην εικονογραφία τους και στην εξερεύνηση της βουδιστικής φιλοσοφίας, οι πίνακες αυτοί υπάρχουν μέσα σε ένα πλαίσιο και ένα λεξιλόγιο εμπειρίας που αντηχεί μέσα σε όλους μας. Οικογένεια, φίλοι, αγάπη, λαχτάρα, χαρά και απόγνωση. Όλα περιλαμβάνονται στην πρόσκληση του Churchman να καταδυθούμε στα βάθη της δικής μας κατανόησης του τι είναι τι.

Το δικό τους πνευματικό ταξίδι, ένα μονοπάτι από το κλασικό Ζεν ως το εσωτερικό θιβετιανό τάντρα, παρέχει ένα έδαφος για αυτές τις εξερευνήσεις. Αλλά σχεδόν κάθε αίσθηση του ιερού σε αυτές τις εικόνες δημιουργείται από μια αλχημεία της καθημερινότητας που υπερβαίνει κάθε συγκεκριμένη θρησκευτικότητα.

Ταυτόχρονα τρυφεροί και πληθωρικοί, οι πίνακες ανασκάπτουν και ανασυνθέτουν λέξεις και αντικείμενα σε συναρπαστικές σειρές που αναγκάζουν τον θεατή να βρει το δικό του κλειδί. Συχνά πονηρά χιουμοριστικοί, εξορύσσουν το συνηθισμένο με μια απλοϊκή ακρίβεια που ενίοτε υποχωρεί και δίνει τη θέση της σε ένα παιχνίδι κρυφτό γεμάτο χαρά. Όπου κι αν πέφτει το μάτι, κάτι φαίνεται να συμβαίνει πάντα στην κόψη της όρασης του καθενός.

Ο Churchman χρησιμοποιεί εδώ και καιρό τη ζωγραφική λέξη ως μέρος του καλλιτεχνικού του λεξιλογίου. Προηγούμενα έργα του έδειχναν εξώφυλλα βιβλίων, πινακίδες, κουτιά πίτσας και πιστωτικές κάρτες. Παρ’ όλα αυτά, στο Trick of Sight, οι λέξεις προκύπτουν από την εσωτερική ροή μιας φυσικής εμπειρίας. Στον μικρό και ευχάριστο πίνακα Sentence, αυτή η λέξη εμφανίζεται πάνω από δυσανάγνωστα καλλιγραφικά σκαριφήματα του μωβ και του λευκού, πάνω από ένα βαθύ γαλαζοπράσινο φόντο. Υπάρχει μια αίσθηση κατεπείγοντος που μεταφέρεται στο πινέλο, αλλά εμείς καλούμαστε να αναλύσουμε το νόημα αυτής της στιγμής.

Σε μεγαλύτερα έργα με πολλές λέξεις, μπαίνει στο παιχνίδι ένα είδος βιαστικής οπτικής ποιητικής. Στο Bardo Cargo, έναν από τους μεγαλύτερους πίνακες της σειράς, ο Churchman χρησιμοποιεί μια εξαιρετικά απίθανη γεωγραφία που βρίθει από πληροφορίες τόσο από λέξεις όσο και από εικόνες. Μητέρα, γιαγιά, αγάπη, αγάπη καμηλοπάρδαλης, πρόσωπο και μαξιλάρι είναι μερικές από τις λέξεις που περιλαμβάνονται. Δύο δοχεία, που στο ένα αναγράφεται η λέξη πόνος και στο άλλο η λέξη χαρά, περιλαμβάνουν ένα υγρό που μεταφέρεται από το ένα δοχείο στο άλλο. Σχήματα σαν παράθυρα προσφέρουν θέα στις καταστάσεις της μοναξιάς, της απόγνωσης, της απληστίας, της ανασφάλειας και του φόβου. Αλλά τα ίδια τα παράθυρα μοιάζουν να διαλύονται σαν αυτά τα συναισθήματα. Είναι άραγε το μαύρο τετράγωνο στο κέντρο του καμβά, με τις λέξεις «το κτίριο» ζωγραφισμένες μέσα του, μια αναπαράσταση του μυαλού του Churchman; Και είναι οι λέξεις και οι εικόνες που το περιβάλλουν απλώς διακριτικές γωνίες επίγνωσης της συνεχούς και αδιάκοπης ροής των σκέψεών μας;

Το φωτεινό κίτρινο φόντο με το ρομβοειδές πλέγμα και τα ζωντανά νύχια που παραβιάζουν τα όρια του Bar- do Cargo θυμίζουν το Mountains Walking του Churchman. Αυτό το τρίπτυχο μήκους 10 μέτρων έκανε μεγάλη αίσθηση στην Μπιενάλε του Whitney το 2022, με την αναφορά του στα Νούφαρα του Μονέ, και στηριγμένο σε ογκώδη καβαλέτα με σκαλισμένα νύχια από ξύλο καρυδιάς στη βάση τους. Στο μεταξύ, στο Bardo Cargo, φωτεινά σύννεφα που σχηματίζουν τη λέξη «συμπόνια», αιωρούνται σε ολόκληρη την επιφάνεια αυτού του ζωντανού άτλαντα.

Σε μια στιγμή που ο κόσμος μας μοιάζει όλο και περισσότερο σε ροή, οι τελευταίοι πίνακες του Churchman αντικατοπτρίζουν ένα μεγάλο ταξίδι που δεν το περιορίζει ο χρόνος. Το έργο του Churchman αντανακλά πάντα μια ανυπόκριτη έρευνα στη φύση της ύπαρξης, από την καμπύλη ενός κοχυλιού μέχρι το πρόσωπο μιας γάτας που μοιάζει έτοιμη να ορμήσει. Οι πίνακες στο Trick of Sight «λικνίζονται» αριστοτεχνικά ανάμεσα στον ορατό και τον αόρατο κόσμο, προσκαλώντας μας να βιώσουμε μια αίσθηση απολαυστικής μετατόπισης όπου εικόνες, ιδέες και συναισθήματα, αναδύονται και εξαφανίζονται στην άμεση εμπειρία του Τώρα.

Κείμενο της  Gayle Hanson

What is the nature of our phenomenal world? Is it as solid and unyielding as a city made of steel and glass? Or perhaps as fleeting and ephemeral as a grace note of incense left behind in an empty shrine room? The ten paintings in Leidy Churchman’s Trick of Sight call forth visions, dreams, and incantations in service to exploring this fundamental question.

The title of the show is culled from a chapter in Finding Rest in Illusion, a seminal Tibetan Buddhist text by the great 14th century teacher Longchenpa. The three volume discourse is essentially a step by step guide to attain- ing realisation in one lifetime. In the chapter entitled Trick of Sight we are well along the way in our journey with instructions to view all phenomena as simply the play of the mind, empty of any substance, but rich with possibilities.

Personal in their iconography and exploration of Buddhist philosophy, these paintings abide within a framework and vocabulary of experience that resonates within all of us. Family, friends, love, longing, joy, and despair. Everything is included in Churchman’s invitation for us to dive into the deep end of our own understanding of what’s what.

Their own spiritual journey, a path that weaves from classic Zen to esoteric Tibetan tantra, provides a ground for these explorations. But almost any sense of the sacred in these images is conjured from an alchemy of the every day that transcends any specific religiosity.

At once tender and exuberant, the paintings excavate and reassemble words and objects in intriguing orders that compel the viewer to find their own key. Often slyly humorous, they mine the ordinary with a casual precision that gives way, at times, to a gleeful game of hide and seek. No matter where the eye is drawn, something always seems to be happening at the edge of one’s vision.

Churchman has long used the painted word as part of their artistic vocabulary. Some earlier works envisioned book covers, signs, pizza boxes, and credit cards. However, in Trick of Sight the words emerge from the interior flow of uncontrived experience. In the small and delightful painting Sentence, that single word appears above indecipherable calligraphic swoops of purple and white above a deep oceanic blue green background. There’s a sense of urgency conveyed in the brushwork but its up to us to parse the meaning of this moment.

In larger works with multiple words, a kind of skittering visual poetics comes into play. In Bardo Cargo, one of the largest paintings in the series, Churchman calls up an exquisitely bodacious geography that teems with information pinned by both words and image. Mother, grandmother, love, giraffe love, face, and pillow are a few of the words included. Two vessels, one labelled pain and the other joy, appear to share a liquid back and forth. Shapes like windows offer views into the states of loneliness, despair, greed, insecurity, and fear. But the windows themselves seem to be dissolving like the underlined emotions. Is the black square at the centre of the canvas with the words “the building” painted within it a representation of Churchman’s own mind? And are the words and images surrounding it simply discreet angles of awareness of the continued and unceasing flow of our thoughts?

The bright yellow diamond-gridded background and vibrant claws that breach the boundaries of Bardo Cargo echo back to Churchman’s Mountains Walking. That 30-foot-long triptych marked their appearance at the 2022 Whitney Biennial, riffed on Monet’s Waterlilies, and rested on massive easels with carved walnut claws at their base. Meanwhile, fast-forward to Bardo Cargo where luminous cloud puffs identified with the word “compassion” drift across the entire surface of this vivid atlas.

Arriving at a moment when our world seems ever more in flux, Churchman’s latest paintings reflect an expansive journey that is not bound by time. Churchman’s work has always reflected a heartfelt investigation into the nature of existence, from the curve of a conch shell to the visage of a cat seeming ready to pounce. The paintings in Trick of Sight masterfully dance between the seen and unseen worlds, inviting us to experience a sense of delightful dislocation where images, ideas, and emotions, arise and disappear in the direct experience of the Now.

Text by Gayle Hanson